Λικέρ φράουλας με ωρίμανση – ρουμπινί και ελαφρύ

Λικέρ φράουλας α. φρέσκο β. με ωρίμανση

Στο άρθρο για το φρέσκο λικέρ φράουλας, το οποίο γίνεται και πίνεται αυθημερόν, μια φίλη, η Εύη, είπε πως το βρήκε δυνατό και αντιπρότεινε την συνταγή λικέρ φράουλας της Νίκης Μερκούρη, με την οποία έφτιαξε ένα λικέρ πολύ δροσερό και ελαφρύ.

Δοκίμασα την συνταγή και πραγματικά είναι πιο ελαφρύ, έχει τη μισή ποσότητα αλκοόλ από τη συνταγή του φρέσκου λικέρ φράουλας. Επειδή δε, οι φράουλες δεν αλέθονται αλλά μαρινάρονται στο αλκοόλ κάποιο διάστημα και μετά πετιώνται, το λικέρ είναι διαυγές και όχι θολό, όπως βλέπετε στη φωτογραφία.

Ποιό μου αρέσει περισσότερο τελικά;

Το λικέρ της Νίκης έχει πολύ ελκυστικό χρώμα, αλλά το βρήκα πολύ γλυκό και μου θύμισε παραδοσιακό λικέρ. Ακόμα και όταν το σερβίρισα με θρυμματισμένο πάγο, σε ποτήρι του μαρτίνι, αραίωσε περισσότερο και δεν είχε χαρακτήρα.

Το λικέρ της Αργυρώς, παρότι είναι θολό (στο μπουκάλι χωρίζουν τα συστατικά και θέλει κούνημα πριν το σερβίρεις) έχει «σώμα» και χαρακτήρα. Μια γουλιά έχει ένταση και γεύση. Δεν μπορείς να πιείς πολύ, είναι πράγματι δυνατό. Όμως, το σερβίρω σε μικρά παγωμένα σφηνάκια και αυτή η γουλιά είναι ότι χρειάζεται για να καθαρίσει τη γεύση σου και να φρεσκάρει τη διάθεση. Επίσης είναι ικανή να δώσει ένταση στη γρανίτα ή στο παγωτό.

...το φραουλο-μαρτίνι μου

Αν θέλω να πιώ περισσότερο, το σερβίρω σε ποτήρια του μαρτίνι γεμισμένα με τριμμένο πάγο. Για μένα η ισορροπία φρούτου-ζάχαρης-αλκοόλ-πάγου έτσι είναι τέλεια.

Το φραουλομαρτίνι  κάνει τους καλεσμένους μου ευτυχισμένους, ακόμα κι αν πιούν μόνο αυτό το ποτό σπίτι μου.

Η απόφαση είναι δική σας. Σας δίνω την συνταγή της Νίκης Μερκούρη και ευχαριστώ πολύ την Εύη που την πρότεινε και έτσι έχουμε λύση για κάθε γούστο 🙂

Υλικά:

• 1 κιλό ώριμες φράουλες
• 1 λίτρο τσίπουρο ή 1/2 λίτρο τσίπουρο και 1/2 λίτρο ούζο
• 2 κουταλιές σιρόπι γρεναδίνη (προαιρετικό, έχει χρώμα από μόνο του)
• 3&1/2 κούπες ζάχαρη

Εκτέλεση:

Πλένουμε καλά τις φράουλες, αφαιρούμε το κοτσανάκι, τις σκουπίζουμε με χαρτί κουζίνας και τις κόβουμε στη μέση. Τις βάζουμε σε βαθύ πυρεξάκι, προσθέτουμε το ποτό και τη γρεναδίνη και αν θέλουμε ένα φυλαράκι δυόσμο ή μέντα. Σκεπάζουμε με μεμβράνη και βάζουμε στο ψυγείο για δύο μέρες. Στη συνέχεια προσθέτουμε τη ζάχαρη και αφήνουμε εκτός ψυγείου για άλλες δύο μέρες σκεπασμένο μ΄ένα τούλι. Ανακατεύουμε κάπου κάπου να διαλυθεί η ζάχαρη. Τέλος αφαιρούμε τις φράουλες και σουρώνουμε σε καθαρό γυάλινο μπουκάλι του λίτρου. Διατηρείται στο ψυγείο και σερβίρεται με θρυμματισμένο πάγο.

Προσθήκη δική μου: οι φράουλες όταν τις αφαιρέσετε έχουν χάσει τελείως το χρώμα τους. Πειραματίστηκα και αντί να τις πετάξω πρόσθεσα λίγο χυμό λεμόνι, λίγη ζάχαρη (με το μάτι) και λίγο νερό και τις έβαλα να βράσουν. Θα το πιστέψετε; ξανακοκκίνησαν! με βαθύ φραουλί χρώμα και έδεσαν σαν γλυκό κουταλιού. Όταν κρύωσε, μπήκε στο ψυγείο και μετά το δοκίμασα: οι φράουλες ήταν τραγανές σαν φρέσκα κεράσια! χωρίς υπερβολή. Οι 3 ή 4 μέρες που τις άφησα στο τσίπουρο (είχα δουλειές και τις ξέχασα) τις είχαν σφίξει. Βέβαια η γεύση του ποτού έχει μείνει μέσα τους.