Μίνι πατατούλες και crostini λαχανικών και τυριών για party

Πατατούλες με crème fraîche, chilli και φρέσκο κρεμμυδάκι

Ας περάσουμε τώρα σε πιο «γεμάτες»  γεύσεις, να σας χορτάσω κιόλας! Crostini με μοτσαρέλα, λάδι βασιλικού και chili. Και μετά crostini με φιλετάκια ψητής μελιτζάνας και πιπεριάς με παρμεζάνα. Και στο τέλος, πατατούλες με crème fraîche, chilli και φρέσκο κρεμμυδάκι. Οι  πατατούλες μου άρεσαν πολύ και πήραν την  κεντρική φωτογραφία.

Μικρές πατατούλες μιας μπουκιάς με το φλούδι τους, βρασμένες στον ατμό και σερβιρισμένες με crème fraîche, ροδέλες καυτερής πιπεριάς και πράσινο κρεμμυδάκι. Το ξύσμα λεμονιού και ο άνιθος δίνουν έξτρα άρωμα και φρεσκάδα.

Βρήκα πατατούλες τόσο γλυκειές και τόσο νόστιμες που δυσκολεύτηκα να μην τις φάω σαν λουκουμαδάκια, έτσι σκέτες. Ήθελα πολύ να τις δω στολισμένες και χρωματιστές στην πιατέλα. Αυτή η πιατέλα κάνει τους καλεσμένους πολύ χαρούμενους!

Aλλαντικά σε crostini και ρολλάκια με ξερά και φρέσκα φρούτα

Δίσκος αλλαντικών σε crostini και ρολάκια

Η δεύτερη μπουκιά στο cocktail party δυναμώνει σε ένταση αλλά παραμένει φινετσάτη.

Στον επόμενο δίσκο εμφανίζονται crostini (πολύ λεπτές ψημένες φέτες ψωμιού) και ρολάκια, με σκοπό ένα συγκριτικό τεστ, μεταξύ ενός στεγνωμένου στον αέρα ζαμπόν στην Ιταλία -προσούτο Πάρμας- και ενός στην Ισπανία -χαμόν Serrano.

Και τα δυό είναι χοιρομέρι, δηλαδή ζαμπόν από το πόδι του χοιρινού. Η επεξεργασία και ο χρόνος ωρίμανσης διαφέρει, με το χαμόν να χρειάζεται 18 μήνες ωρίμανσης. Στην όψη είναι πιο στεγνό (λιγότερη υγρασία), έχει ελαφρά πιο σκούρο χρώμα και η γεύση του είναι πιο συμπυκνωμένη. Και τα δύο είναι βελούδινα, αρκεί να κοπούν όσο πιο λεπτά επιτρέπει η μηχανή και η δεξιότητα του υπαλλήλου του σούπερ μάρκετ.

Μοιράστε την κάθε φέτα με τα χέρια σας και ξαπλώστε τα κομμάτια πάνω στο ψωμί, το οποίο γίνεται πολύ πιο νόστιμο αν το αλείψετε πριν ψηθεί με πάστα λαδιού ελιάς και φρέσκου (ή ξερού) δενδρολίβανου λυωμένο στο γουδί.

Καπνιστός σολομός με μίνι κρέπες μυρωδικών και crème fraîche

Μίνι κρέπες με καπνιστό σολωμό

Οργανώνοντας το δικό μου cocktail party, για να ευχαριστήσω για τις χαρές που έφερε αυτό το blog, σας προσφέρω την πρώτη γευστική μπουκιά.

Κομμάτια καπνιστού σολομού ακουμπισμένα απαλά πάνω σε crème fraîche, σε μια μίνι κρέπα. Έξτρα γεύση δίνουν η κάπαρη, το αγγουράκι τουρσί, κλαδάκια άνιθου και ξύσμα λεμονιού. Λίγη αλμύρα και λίγη οξύτητα κόβουν τη λιπαρότητα της σάρκας του ψαριού.

Αυτός είναι ένας δίσκος που μπορείτε να στήνετε πολύ εύκολα και πιστέψτε με πολύ οικονομικά. Και νομίζω πως οι περισσότεροι θα νοιώθαμε πως είμαστε εκλεκτοί καλεσμένοι αν μας πρόσφεραν μια τέτοια μπουκιά στο καλωσόρισμα. Στο δικό μου δίσκο χώρεσαν 100γρ καπνιστού σολομού, που κόστισαν 5€. Βγήκαν 25 μπουκίτσες πολυτελείς και ολοκληρωμένες στη γεύση.

Κόκκινες πιπεριές τουρσί με τόνο και κάπαρη – όσο καυτερές τις θέλετε

Μοναδικό delicatessen, εξαιρετικό μεζεδάκι!

Peperoncini al tonno, τις λένε οι Ιταλοί και γεμίζουν μικρές κόκκινες καυτερές πιπερίτσες με τόνο (συντηρημένο σε κονσέρβα) και τις φυλάνε σε βάζα με ελαιόλαδο.

Δεν τις έχω ψάξει σε delicatessen, τις έχω πετύχει σε μενού καλού ιταλικού εστιατορίου και όταν βρήκα μικρές κόκκινες πιπεριές στη λαϊκή ήμουν αποφασισμένη να τις δοκιμάσω. Το μέγεθος ήταν βολικό για γέμισμα και σερβίρισμα, αν και οι αυθεντικές είναι μικρές και στρογγυλές, σαν ένα καρύδι. Δεν ήταν καυτερές αλλά αυτό δεν ήταν πρόβλημα. Λίγη καυτερή πιπεριά στο λάδι και θα έδινε τη φωτιά που χρειάζεται η μπουκιά για να ισορροπήσει το ξύδι και το λάδι.

Η γέμιση μπορεί να είναι μόνο ο τόνος ή να «ξυπνήσει» με άλλες γεύσεις. Πρόσθεσα μικρά καρέ ξερού κρεμμυδιού, κάπαρη και μαϊντανό. Οι πιπερίτσες μαριναρίστηκαν στο ξύδι, γέμισαν θαλασσινή γεύση, στριμώχτηκαν στα βάζα, κολύμπησαν στο λάδι και αποστειρώθηκαν όλες παρέα, στην κατσαρόλα, αυτή τη φορά.

Muffins με πιπεριές και τυρί – πολύχρωμες μπουκίτσες για party

Muffins με πιπεριές και φέτα

Αγαπώ τα muffins και στις γλυκές και στις αλμυρές τους εκδοχές, γιατί είναι η εύκολη μορφή κέϊκ που μπορούμε να φτιάξουμε. Δεν θέλουν μίξερ, απλά να βραχούν τα υλικά και να διαλυθεί το αλεύρι. Δεν θέλουν κόπο, δύο μπολ μόνο, ένα για τα υγρά και ένα για τα στεγνά υλικά.

Αν έχετε αντικολλητική φόρμα, λαδώστε τις θήκες  και ψήστε έτσι. Αν δεν είναι αντικολλητική, βάλτε μέσα στις θήκες χάρτινα φορμάκια και μετά το μίγμα.

Η αρχική συνταγή, απο το περιοδικό Taste of home, προσθέτει πολύχρωμες πιπεριές στο βασικό μίγμα και φρέσκα κρεμμυδάκια. Εγώ έβαλα πράσινη πιπεριά, λίγη φέτα και τα στόλισα με μια ιδέα από τις κόκκινες γλυκόξινες πιπεριές, έτσι για την εμφάνιση. Χρησιμοποίησα τις φόρμες για μινι μάφινς και έβγαλα 24 χρυσοψημένα αλμυρά σχεδόν κεκάκια, τα οποία έστειλα -με τα «ευχαριστώ» μου- στα παιδιά που φτιάχνουν με πολύ φροντίδα το νέο tastefull site.

Γλυκόξινες πιπεριές – το πιο εντυπωσιακό amuse bouche για τις γιορτές!

Κρακεράκια με cream cheese και γλυκόξινες πιπεριές

Amuse bouche (αμύζ μπούσσ) έχουν ονομάσει οι Γάλλοι chef τις μικρές μπουκιές που σερβίρουν πριν το φαγητό, για να υποδεχθούν τους συνδαιτημόνες και να δώσουν μια πρώτη εντύπωση για το ύφος του φαγητού που ακολουθεί.

Είναι μια μπουκιά που προετοιμάζει την όρεξη, συνοδεύει το ποτό του καλωσορίσματος και σε κάνει να νοιώθεις πως οι οικοδεσπότες θα φροντίσουν ιδιαίτερα τους καλεσμένους τους.

Προετοιμαστείτε για τις γιορτές που έρχονται. Αυτές οι  πιπερίτσες λάμπουν κάτω από τα φώτα! Ημιδιάφανες, κόκκινες ή πράσινες (δεν έχω δοκιμάσει με κίτρινες και πορτοκαλί), κολυμπούν στο ξυδάτο σιροπάκι τους και ταιριάζουν τόσο πολύ με τα μαλακά, λευκά και λιπαρά τυριά!

Ετοιμάστε ένα δίσκο, μισή ώρα πριν έρθουν οι καλεσμένοι σας (το πολύ, γιατί μετά χαλάει η εμφάνιση) ή σερβίρετε ξεχωριστά -τα κρακεράκια, το τυρί και τις γλυκόξινες πιπεριές- και φτιάχνει ο καθένας την μπουκιά του. Εκτός από cream cheese ή mascarpone cream, δοκιμάστε με camembert, brie ή και κατσικίσιο μαλακό τυρί.

Πιπεριές γεμιστές με ντομάτα και φέτα – οπλοστάσιο αντιοξειδωτικών

Πιπεριές γεμιστές με ντομάτα και φέτα

Αυτό τον καιρό γράφω συνεχώς για πιπεριές και τομάτες, τελικά. Είναι η εποχή της αφθονίας τους και η εποχή να κρατάμε καθαρό το σύστημά μας με τα αντιοξειδωτικά.

Ντομάτα, πιπεριά, κρεμμύδι, σκόρδο, λάδι, μαϊντανός, έχουν αντιοξειδωτική δράση. Προσθέστε και λίγη καυτερή πιπεριά για να καθαρίζει το άνω αναπνευστικό σύστημα και νάτο, το οπλοστάσιο κατά των ιων που θα αρχίσουν να γεμίζουν τον αέρα σε λίγο.

Είχαμε ψητό κοτόπουλο 2ης μέρας και αντί να κάνω ξανά μια χωριάτικη, το συνόδευσα με αυτές τις πιπερίτσες που έχουν τα υλικά μιας χωριάτικης (χωρίς το αγγούρι και τις ελιές).

Η φέτα γλυκαίνει γιατί ενώνεται με μια σάλτσα τομάτας, με κρεμμύδι και σκόρδο, αρωματίζεται με μαϊντανό και ρίγανη, γεμίζει τις πιπερίτσες και ροδίζει στο φούρνο. Φαγάκι που τρώγεται ζεστό και κρύο. Μάθετε τα παιδάκια σας, από μικρά, να το τρώνε. Με την πρωτεϊνη της φέτας και μια φέτα ψωμί, είναι γεύμα πλήρους διατροφικής αξίας.

Balsamic reduction – Crema di balsamico – συμπυκνωμένο βαλσαμικό ξύδι

Balsamic reduction-συμπυκνωμένο βαλσαμικό ξύδι

Έχετε δει αυτό το παχύρευστο, γυαλιστερό, σκούρο καφέ, ξυδάτο σιρόπι, που χρησιμοποιούν στα εστιατόρια για να στολίζουν τα πιάτα και να δίνουν μια νότα σπιρτάδας στη γεύση; μερικά στην προσπάθειά τους να φανούν μοντέρνα, κάνουν τόση κατάχρηση που όλα τα πιάτα τους δείχνουν ίδια!

Είναι συμπυκνωμένο βαλσαμικό ξύδι, crema di balsamico για τους Ιταλούς ή balsamic reduction ή glaze για τους αγγλόφωνους.

Στο σουπερ μάρκετ της γειτονιάς μου υπάρχει μόνο μια μάρκα διαθέσιμη, η οποία στα συστατικά της εκτός από βαλσαμικό ξύδι έχει ακόμα μια σειρά πρόσθετα και συντηρητικά.

Έψαξα και βρήκα πως, πολύ, μα πολύ απλά, μπορούμε να κάνουμε τη δική μας συμπύκνωση, απλώς βράζοντας το βαλσαμικό ξύδι μέχρι να μειωθεί στο 1/4 του αρχικού όγκου. Και μπορούμε να κάνουμε και ένα βήμα παραπάνω: να αρωματίσουμε το ξύδι με φρέσκα βότανα ή να αυξήσουμε την γλυκύτητα με ξερά σύκα -μαρινάροντάς τα μερικές μέρες – πριν προχωρήσουμε στη συμπύκνωση ή να προσθέσουμε μέλι ή πετιμέζι για να αλλάξουμε την γεύση της βάσης.

Ψάξτε το λίγο και θα δημιουργήσετε τη δική σας crema di balsamico, σήμα κατατεθέν της δικής σας γεύσης.

Μελιτζανάκι τουρσί – βασική προμήθεια για τον χειμώνα

Γεμισμένο μελιτζανάκι, έτοιμο να μπει στο ξύδι

Αστείος μου φαίνεται ο τίτλος! Βλέπω τα 4 βαζάκια (720ml) που ετοίμασα με 1,5 κιλό μελιτζανάκι και αναρωτιέμαι σε πόσες εβδομάδες θα έχουν τελειώσει. Για ποιό χειμώνα μιλάω;;

Παραδοσιακά το μελιτζανάκι γίνεται τουρσί ή γλυκό τον Σεπτέμβρη, όταν οι παραγωγοί θυσιάζουν τον καρπό που έχει μόλις δέσει και δεν τον αφήνουν να γίνει μεγάλη μελιτζάνα για φαγητό.

Επίσης τον Σεπτέμβρη έχει περάσει η πολλή ζέστη του καλοκαιριού και η θερμοκρασία στο σπίτι είναι πιο δόκιμη για να ωριμάσει και να διατηρηθεί το τουρσί.

Όμως, πέτυχα στη λαϊκή, μικρά στρογγυλά μελιτζανάκια και αποφάσισα να ξαναδοκιμάσω το αγαπημένο τουρσί του παππού μου, που το έχω καταχωρήσει στα δύσκολα και δεν το επιχειρώ συχνά.

Αυτή τη φορά ακολούθησα τη διαδρομή: βράσιμο σε αλατισμένο νερό, γέμισμα, παραμονή στο ξύδι για 4μέρες, σύντομο βάπτισμα στο βραστό ξύδι, τοποθέτηση σε αποστειρωμένα βαζάκια, γέμισμα με λάδι.

Σπιτικές λιαστές τομάτες – παιχνιδάκι με τόσο καυτό ήλιο

Λιαστά τοματάκια cherry

Οι τομάτες είναι στην καλύτερη εποχή τους και ο ήλιος στις πιο καυτές ημέρες. Ξεχασμένη πρακτική να στεγνώνουμε τις τομάτες στον ήλιο, αλλά με τις τιμές που έχουν οι λιαστές τομάτες στο λάδι ή το πολύ σκούρο χρώμα που έχουν οι αποξηραμένες τομάτες του εμπορίου, είπα να δοκιμάσω να κάνω λιαστά μερικά τοματάκια cherry!

Τα άνοιξα στη μέση, τα πασπάλισα με λίγο χοντρό αλάτι (όχι πολύ, δεν τα «χιόνισα»), τα έβαλα σε ρηχό ταψί, τα σκέπασα με τούλι και τα άφησα για 3 ημέρες στον ήλιο. Εγιναν όπως τα βλέπετε στη φωτογραφία. Τα πιο μικρά στέγνωσαν περισσότερο, τα πιο μεγάλα ήταν μαλακά στο άγγιγμα. Δεν ήταν πολύ αλμυρά, τα έτρωγα ευχάριστα έτσι σαν σνακ.

Αν διαλέξετε πομοντόρια μικρά (που έχουν λίγα υγρά), κόψτε τα κάθετα στη μέση (στο κοτσάνι), ακολουθείστε την ίδια διαδικασία και σε μία εβδομάδα θα είναι έτοιμα. Φυλάξτε τα σε υφασμάτινες θήκες, να αερίζονται.