Μου έφερε ο μπαμπάς μου ένα καλάθι γεμάτο τσαμπιά σταφύλι φράουλα. Αυτή η ποικιλία δεν κυκλοφορεί στο σούπερ μάρκετ ούτε στη λαϊκή την έχω δει. Οι ρόγες είναι σφικτές και τραγανές, απίστευτα αρωματικές, όχι πολύ γλυκειές. Δυστυχώς, όμως, έχουν κουκούτσια, συνήθως 4!
Το γλυκό σταφύλι είναι το αγαπημένο του μπαμπά, οπότε δεν σήκωνε συζήτηση το θέμα. Ξεδιάλεξε τις πιο μεγάλες ρόγες, τις έπλυνα, πήραμε από μια παραμάνα ο καθένας και ξεκινήσαμε το ξεκουκούτσιασμα. Νομίζω πως μας πήρε 2 ώρες να καθαρίσουμε 2 κιλά ρόγες.
Ευτυχώς, αυτές οι στιγμές προσφέρονται για συζήτηση, ανάλυση και οργάνωση σκέψεων και αν έχεις φτιάξεις και διπλό ελληνικό καφεδάκι, έχεις κάθε ευκαιρία να ηρεμήσεις το μυαλό σου και να μοιραστείς τη στιγμή με ένα δικό σου άνθρωπο.
Το μυστικό στο γλυκό σταφύλι είναι να σιγοβράσεις το φρούτο για να βγάλει τα υγρά του και να δέσεις το σιρόπι σε χαμηλή φωτιά για να μην καραμελλώσει, σκουρύνει πολύ και χαθεί το λεπτό άρωμά του. Το σταφύλι φράουλα αποκτά αυτό το ροδαλό χρώμα όταν γίνει γλυκό κουταλιού-γιατί χρωματίζεται από τη φλούδα του- και παραμένει τραγανό και αρωματικό. (more…)